Μικρών Περιπλανήσεις...: Μαρτίου 2021

Λίγα λόγια για τον υπέροχο χαρταετό…

Το πέταγμα του χαρταετού, αυτό το διασκεδαστικό έθιμο της Καθαρής Δευτέρας, δεν έχει την καταγωγή του στη χώρα μας. Είναι ένα έθιμο που έχει της ρίζες του στην Κίνα, όπου εμφανίζονται και οι πρώτοι χαρταετοί, πολλά χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού. Εκεί υπάρχει μια μεγάλη παράδοση στην κατασκευή και διοργάνωση αγώνων, που είχαν μάλιστα και θρησκευτικό χαρακτήρα. Φτιάχνουν πελώριους δράκους - χαρταετούς και συναγωνίζονται στο πέταγμά τους.

Από την Κίνα το έθιμο πέρασε στην Ιαπωνία και σε άλλες χώρες τις Ασίας. Στην Οσάκα της Ιαπωνίας, κάθε χρόνο, την πέμπτη ημέρα του Μαΐου, οι μικροί Ιάπωνες περιμένουν το Κοντομόνο—χι ή αλλιώς τη Μέρα των Παιδιών. Εκείνη την ημέρα, οι οικογένειες που έχουν μικρούς γιους συνηθίζουν να ανεμίζουν στον κήπο πολύχρωμες κορδέλες και πελώριους χαρταετούς σε σχήμα κυπρίνου.

Από την Ασία πολλά χρόνια μετά, οι χαρταετοί ήρθαν και στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη μάλιστα χρησιμοποιήθηκαν ως κατασκευές για πειραματισμό στις φυσικές επιστήμες και ως εργαλεία παρατήρησης στον πόλεμο.

Στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, ως έθιμο το πέταγμα του χαρταετού συμβολίζει την απελευθέρωση του ανθρώπινου πνεύματος, που και αυτό, όπως και ο χαρταετός, πετάει στον απέραντο μαγικό ουρανό.

Τα ονόματα των χαρταετών στις διάφορες χώρες είναι, στην Αγγλία kite, το όνομα ενός υπέροχου πουλιού, στην Ιαπωνία τάκο, που σημαίνει χταπόδι (από τους πολλούς σπάγγους που κρέμονται από αυτόν), στο Μεξικό papalote, που σημαίνει πεταλούδα, στη Γερμανία Drachen, που σημαίνει δράκος και στην Ελλάδα βέβαια χαρταετός. Στη Θράκη μάλιστα λέγεται και πετάκι και στα Επτάνησα φυσούνα.