Οι ακροστιχίδες της ποίησης.

                  Οι ακροστιχίδες της ποίησης:

Ξ ιφία 

Υ στερα

Σ τον

Τ ραχανά

Ρ ίξε

Α λάτι

Παναγιώτα Γ.





Σ άλια
Π όρτα
Α ρνί
Σ φουγγάρι
Ι νδιάνος
Κ αμπάνα
Λ άδι
Α νάμεικτος
Κ άστανο
Ι πποπόταμος


Κατερίνα Ζ.







Δ ίνει
Α σκήσεις
Σ υμβουλές
Κ ανόνες
Α γωγή
Λ ύσεις
Ο μαδικότητα
Σ οβαρότητα

Ευφροσύνη. Ψ

 

 

 

 

Β ρήκα ένα χρώμα

Ι  σως να' ναι χώμα

Β ρήκα ένα πινέλο

Λ έω ό,τι θέλω

Ι σως είμαι ζωγράφος

Ο μως θα το ψάξω

 

 

 

 

               Διονύσης Ε. 

 

Κ άτι σαν πύργος

Α δύνατον να σπάσει γρήγορα

Σ τρατός φυλάει τις πόρτες

Τ ριών χιλιάδων ετών

Ρ ωμαϊκό

Ο χειρό για βασίλισσες, βασιλιάδες και ιππότες

                                                   Διονύσης A.

Π ΑΝΙΣΧΥΡΗ

Α ΠΙΘΑΝΗ

Ρ ΕΑΛΙΣΤΙΚΗ

Α ΚΑΤΑΜΑΧΗΤΗ

Σ ΧΟΛΙΚΗ

Κ ΑΛΗ

Ε ΞΥΠΝΗ

Υ ΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΤΗ

Η ΡΩΙΔΑ

             Τ ρεις

             Α νθρωποι

             Π αίζουν

             Α μήχανα

                     

                            Παρασκευή Κ.

Α ΝΕΜΟΣ

Ε ΛΙΚΑΣ

Ρ ΟΥΚΕΤΑ

Ο ΡΗ

Π ΕΤΑΕΙ

Λ ΑΡΝΑΚΑ

Α ΕΡΟΔΡΟΜΙΟ

Ν ΤΟΥΛΑΠΙΑ

Ο ΜΑΛΗ

                  Αντώνης Τ.

Και ένας συνδυασμός κλασσικής ακροστιχίδας γνώσεων με  την «ποιητική» :

Δ έκα                  1) Πόσες ήταν οι εντολές του Χριστού;

Ι κανοί                2) Αυτός είναι …………. να κάνει κάτι (πληθ.)

Α θλητές             3) Όλοι οι ……………… κάνουν θυσίες για να πετύχουν.

Β άζουν              4) Πόσο αλάτι ……….. στο φαγητό; (αυτοί)

Α ντοχή              5) Τι πρέπει να έχουν οι αθλητές του Μαραθώνιου;

Σ υναίσθημα      6) Ένα ………………….. είναι και η αγάπη.

Μ αζί                 7) Όλοι ……….. μπορούμε να τα καταφέρουμε!

Α γαπημένοι      8) Τι πρέπει να είναι όλοι σε μια οικογένεια;

Αλέξανδρος Μ.